Jaaroverzicht 2016 in foto’s – Overig

Hieronder, zonder verder inleidend gedoe, het jaaroverzicht van foto’s in de categorie: Overig, die me bij het doorbladeren van mijn fotoalbum om wat voor reden dan ook zijn opgevallen. Die foto’s zijn ‘OVerig’ omdat ze niet OVer OV gaan. Het overzicht van de OV-foto’s van 2016 heb ik op oudejaarsdag al gepubliceerd.

 

En daar het toch niet over OV gaat, begint het met auto´s. Mismoedig staat deze verkeersregelaar op de parkeerplaats bij de Designer Outlet in Roermond in een zee van autoblik. Op de eerste zaterdag van 2016 zijn er weer tienduizenden auto’s uit het Roergebied naar de Outlet komen stromen. Dat in goede banen te leiden, dat moet toch wel een van de minst begerenswaardige baantjes zijn bij de gemeente Roermond.



Vaak loop ik, zomer en winter, ’s avonds laat nog een stuk door Leiden, een stad die ik van haver tot gort ken. Deze foto is zelfs gemaakt in de Haver- en Gortbuurt.



De doopsgezinde kerk aan de Zaan kreeg een voedingsmiddelenfabriek als buurman.



Op de Paasberg in Terborg, hartje Achterhoek, waar ‘Tonaters’ wettig betaalmiddel zijn.


Mijn overspannen fantasie zag in deze hoogwerkers twee legers robots die op het punt stonden, elkaar te lijf te gaan in een Hoekse en Kabeljauwse Twist voor machines. Met zulke gedachtes kun je zelfs een wandeling in Arkel (ZH) nog spannend maken.



Deze foto heeft een dramatische lading, niet alleen door wat erop staat, maar ook door wat daar weer op geschreven staat. Dat legohuisje in een poldervlakte, en die hartenkreet. Maar degene die dit staat te lezen, is natuurlijk altijd ‘hier’, waarmee de wens feitelijk vervuld is. ´Hier´ is dan het Noord-Hollandse Andijk.



Standbeeld De Stenen Man op voormalig Kamp Amersfoort, met twee gelieven die ongevraagd poseerden als figurant.



Deze mijnwerker in het Waalse Charleroi lijkt wel wat op De Denker van Rodin. Waar hij dan wel over denkt? De teloorgang van de mijnen en de opmars van hypermoderne gebouwen in plaats daarvan. En dat allemaal in onverstaanbaar Waals.



Woonwijk in aanbouw op het Zeeburgereiland in Amsterdam. Ik weet nog wat ik dacht toen ik hem nam: dat wordt er een voor het jaaroverzicht.



Ede, niet de meest levendige plaats op een zondagmiddag in juni.





Het Klimduin in het hart van Schoorl is een van de hoogste en steilste duinen aan de Hollandse kust.



 

Het Galgewater in Leiden in de zomeravondschemering



We schrijven 19 juli 2016, de heetste dag van het jaar: minstens 40 graden in de zon. En we staan op de uiterste punt van het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten, halverwege Rockanje en Hellevoetsluis. Deze compositie gaf ik mee als bestandsnaam: zon_en_wind_energie.

OK, duidelijk, maar wat doet die man op de foto, als mysterieus element in dit landschap dat zonder hem al desolaat genoeg is? Waarom loopt hij met een soort rolkoffer het doodlopende stuk strand op naast de Haringvlietdam? Wat zit er in die koffer of tas? ´Een aan stukken gesneden lijk´, zei iemand die ik deze foto liet zien, ´dat hij daar in zee gaat dumpen´. Maar ik heb er niets gehoord in ´Opsporing verzocht´ over brokstukken die daar aangespoeld zouden zijn. Dus het zullen gewoon wel strandspullen geweest zijn, en die man een bader die houdt van eenzaamheid.



Hallo Bandoeng, hier Radio Kootwijk!



Zoek op Google-afbeeldingen naar foto´s van kasteel Assumburg in Heemskerk, en je vindt er honderden waarop het bouwwerk van voren staat afgebeeld, en vrijwel geen enkele waarvan de fotograaf het eens heeft geprobeerd met een ander camerastandpunt.




In Rijen - bekend als wederhelft van Gilze - vroeg ik me vergeefs af waarom een ongelovige scepticus zo graag kerken afbeeldt (deze zelfs twee keer).



Ik verbleef drie nachten in het West-Vlaamse Kortrijk. Dan mag een nachtfoto van de Broeltorens, de symbolen van de stad die alle eeuwen en oorlogen overleefd hebben, natuurlijk niet ontbreken. Ik schoot het duo op de eerste avond van mijn verblijf een keer of 30 van dichtbij. Maar het resultaat was niet om over naar huis te schrijven (wat ik toch nooit doe; wat zou dat voor zin hebben als je een eenpersoons huishouden voert?). Op de laatste avond deed ik een nieuwe poging vanaf een andere brug over de Leie, een paarhonderd meter bij die torentjes vandaan. Ik lag bijna languit op de grond om steun te zoeken op een brugleuning en hoopte dat een passerende zwalkende dronkaard me zou weten te ontwijken.


Genomen tijdens dezelfde minivakantie. De markt van Poperinge, waar moegestreden Britse soldaten in WO I een paar dagen rust vonden, en deserteurs eeuwige rust, na hun executie bij het stadhuis. Diezelfde dag deel ik in Ieper die smerige oorlog dunnetjes over, zoals ik sms´te naar een collega.


Nu is het al weer herfst. De werfkelders van Utrecht.



 

Oudewater in dezelfde provincie, vooral bekend om de Heksenwaag.




Dit panorama is gemaakt tussen kerst en oud-en-nieuw en verschijnt pas half januari als illustratie bij een artikel. We zijn opnieuw in de provincie Utrecht, en wel in Renswoude, dat al decennia dapper stand houdt tegen iedere aandrang om het dorp te laten fuseren met een andere gemeente.

Daarmee staat er een streep onder 2016 en kan 2017 nu echt van start!

Frans Mensonides
4 januari 2017

 


Eerdere jaaroverzichten:


© Frans Mensonides, Leiden, 2017