Heel Rotterdam Blaakt; ombouw Hoekse Lijn





Van trein via bus naar metro. 



Op vrijdag 31 maart 2017, of liever: in de nacht van zaterdag 1 april 2017 vertrok om 0:32 uur de laatste trein van Rotterdam Centraal naar Hoek van Holland. En dan bedoel ik ook echt: de allerlaatste; er gaat er na die dag nóóóit meer een.

De komende maanden wordt de in 1891 geopende, 24 km lange spoorlijn (Rotterdam) - Schiedam – Hoek van Holland omgebouwd tot RET-metro, onder auspiciën van de Metropoolregio Rotterdam-Den Haag. In september 2017 moet het nieuwe metrotraject geopend worden voor reizigersverkeer. In de tussentijd verzorgt RET vervangend busvervoer tussen Schiedam Centrum en Hoek van Holland Strand.

In mijn rubriek ´Beminde zaterdag´ schreef ik al eens over die op handen zijnde operatie, nl. in de afleveringen van september 2015december 2015 en maart 2016. In de eerstgenoemde aflevering zei ik over de toekomstige metrolijn naar Hoek van Holland:

´Metrolijn B, nu nog Nesselande – Schiedam Centrum, gaat het nieuwe traject rijden. Daar zal de metro halteren aan de bestaande stations Schiedam Nieuwland, Vlaardingen Oost, Centrum en West (weinig fantasievolle benamingen), Maassluis sec en West (idem) en Hoek van Holland Haven. Die stations worden allemaal aangepast.

Verder krijgt het zich al maar uitbreidende Maassluis een derde station, Maassluis Steendijkpolder, en wordt het eindpunt, Hoek van Holland Strand, verplaatst naar een plek waar je het strand ook werkelijk kunt zien [Maar dat laatste zal deze zomer niet meer gebeuren; deze operatie is uitgesteld tot 2018].

Hier de site van het Hoekse Lijn-project, dat wel erg lijkt op de ombouw van de Hofplein- en Zoetermeerlijn tot Randstadrail in de jaren 00. Ook de Hoekse Lijn moet onder de RET een lijn worden met overwegen, bovenleidingen in plaats van een derde rail, en medegebruik door treinen; goederenverkeer Rotterdam - Hoek van Holland moet mogelijk blijven’.

Lees verder in het stukje van toen, onder meer over de opzet van de nieuwe metrodienstregeling t.z.t. op de Hoekse Lijn> > >

En nu maar hopen dat er geleerd is van fouten bij de verlightrailing van de Hofplein- en Zoetermeerlijn, en dat de operatie niet net zo desastreus uitpakt. Ik schreef er regelmatig over in 2006 en 2007. De Randstadrailvoertuigen stonden vaker naast de rails dan erop en de hele streek in de driehoek Den Haag – Zoetermeer – Rotterdam zat maanden en maanden zonder lightrail.  De ombouw, die 7 weken in beslag had moeten nemen, duurde uiteindelijk bijna anderhalf jaar’.

Ik zal de komende maanden zo nu en dan eens een bus pakken langs de Hoekse Lijn en hier en daar uitstappen om te inspecteren hoe de ombouw en het busvervoer ervoor staan. De eerste keer deed ik dat al op zaterdagmiddag 1 april 2017, ruim een half etmaal na vertrek van die laatste trein.

 


 

 

De aller- aller- aller- allerlaatste treinVervangend -  Schiedam Centrum - Schiedam – Hoek van Holland Haven (met conversatie) - Hoek van Holland Haven (Heel Rotterdam Blaakt)Vlaardingen onttakeld - Naar Maassluis in de spits - Maassluis op de schopGesloten bak: gered, de korfslak - Kater; eerste stranddag 2017 - Spoorvorming - Vijfsluizen - Weer een Westlands tramplan - De Hoekse Lijn onthoekt; Schiedam – Maassluis per fiets - Heel Rotterdam Baalt - Meer metroplannenVervangend busvervoer na de zomer - De Stations




De aller- aller- aller- allerlaatste trein

 

De berichtgeving over die laatste der Mohikanen was tussen haakjes niet helemaal juist. Die laatste rit Rotterdam – Hoek van Holland, vertrek 0:32,  geschiedde in een uitpuilende trein met genodigden, carnavalsorkesten, hoempamuziek en vreemd uitgedoste conductrices, zie het gelinkte YouTube-filmpje. Maar de échte allerlaatste reizigerstrein op deze lijn vertrok volgens dienstregeling gewoon als altijd om 0:52 uit Hoek, en arriveerde in volkomen anonimiteit om 1:27 uur op Rotterdam Centraal.

De in Hoek van Holland aangekomen reizigers, die deze laatste trein en bloc net misten, werden door RET keurig met bussen teruggebracht naar Rotterdam, hoorde ik van iemand die ik ken, die iemand kent die erbij was. Waarna de feest- en afscheidstrein in de loop van de nacht toch ook nog leeg terug heeft moeten rijden naar Rotterdam. En dat was dan echt de ware, aller-, aller- allerlaatste trein in de 126 jaar dat de Hoekse Spoorlijn heeft bestaan.

Er mocht geen NS-trein achterblijven op het spoor. Reeds op deze zaterdag, 1 april, wordt de Hoekse Lijn losgesneden van het spoorwegnet en de maandag daarop zal de lijn bij de notaris met aanhorende zaken en opstallen overgedragen worden aan de Metropoolregio.

 

Vervangend

Hoe zit het vervangend busvervoer in elkaar? Maassluis en Hoek van Holland, het verst gelegen van Coolsingel en Koopgoot, krijgen elk een snelbus naar Schiedam, lijn 712, resp. 711. Die rijden non-stop via de A20 naar station Schiedam Centrum, waar overgestapt kan worden op trein en metro.

Vlaardingen had al een stadsbus, RET-lijn 56 die zich, met onnavolgbare meanders door alle wijken, van Station West naar de wijk Holy slingert via station Oost en metrostation Vijfsluizen. Die lijn krijgt versterking van een tijdelijke lijn 156, Station Vlaardingen West – Vijfsluizen. Met beide lijnen, die in combinatie zelf bijna een metrofrequentie hebben, kun je bij Vijfsluizen overstappen op metrolijn C, Spijkenisse De Akkers – Capelle De Terp.

Als je echt tijd van leven hebt kun je nog een vijfde buslijn nemen: nr. 713, de stopbus, die van Hoek van Holland Strand naar Schiedam Centrum rijdt, onderweg stopt bij alle v/m spoorwegstations van de Hoekse Lijn, en niet minder dan 5 kwartier doet over zijn rit.

De lijnen 711, 712 en 713 rijden minimaal in dezelfde frequentie als de trein deed. Maar soms nog veel vaker. Zo rijdt 712, de snelbus Maasssluis – Schiedam, in de spits elke 7,5 minuut, tegen de trein eens per kwartier.

Voor de hele operatie heeft RET 35 extra bussen ingezet die herkenbaar zijn aan een speciaal Hoekse Lijn-design.

Met ingang van deze zaterdag rijden de vervangende bussen meteen volgens RET-tarief. Dat wil zeggen dat mijn NS-Weekend Vrij, waarmee ik een week geleden nog op de Hoekse Lijn had kunnen reizen, niet meer geldig is. Geen nood; een RET-dagkaart van 7,50 helpt me uit de brand. Met een reis van Leidschendam-Voorburg naar Hoek van Holland en weer terug haal je dat er ruimschoots uit. Bij reizen op saldo betaal je overigens alleen de kilometers die de metro t.z.t. gaat rijden over de rails, en niet de omwegen die de bus noodgedwongen maakt over de weg.

 

Schiedam Centrum


Pas in de loop van de middag arriveer ik bij station Schiedam Centrum, het vertrekpunt van lijnen 711 t/m 713. Eerst heb ik een bezoek afgelegd aan de Kunsthal waar momenteel (nog tot/met zondag 23 april) onder andere een tentoonstelling is te zien over 75 jaar Maastunnel. In de augustusaflevering van ´Beminde zaterdag´ gingen wij van De digitale reiziger daar per fiets doorheen. Dat doen tegenwoordig heel wat minder mensen dan in de tijd dat die tunnel pas klaar was, ca. 5000 tegen indertijd 55.000 wielrijders per dag. In de spits ontstonden er lange wachtrijen aan beide oevers, en moest soms politie te paard de orde handhaven; dat er niet werd voorgedrongen.

RET laat ons, reizigers, in Schiedam wel een stukje lopen naar de vertrekplaats van de vervangende bussen. Die vinden we helemaal voorbij de roze overkapping van het metrostation. Er is veel roodgejast RET-personeel op de been om de mensen wegwijs te maken. Je zou bijna denken dat de PvdA of de SP al aan het folderen waren voor hun volgende verkiezingsnederlaag.

Bij het vertrekpunt zie ik, behalve bussen en reizigers, zowaar nog een andere busfotograaf, behalve mezelf. Bushobbyisten zijn veel en veel zeldzamer dan rail-, maar hier ben ik vanmiddag nu eens niet de enige. Ik ben dan wel weer een atypische; zo stap ik zelf in een bus, na er enkele gefotografeerd te hebben. Maar die ander blijft vast de hele middag plaatjes staan schieten, en rust niet totdat hij alle 35 Hoekse bussen heeft vastgelegd, dat hij alle busnummers in zijn busschrift kan schrijven.

De roodjassen rusten ook niet, en blijven iedereen uitleggen dat ze niet lijn 713 moeten nemen als ze nog voor donker in Maassluis of Hoek van Holland willen zijn.


Schiedam – Hoek van Holland (met conversatie)

Ik pak daarom bus 711, de sneldienst. Die rijdt bij de eerste gelegenheid meteen de A20 op, waar het vandaag lekker doorstroomt. Hoe zou dat doordeweeks zijn in de avondspits?

Ik zit naast dé Rotterdammer, een gepensioneerde met een goedmoedig gezicht, die me ontboezemt: ‘Ja, ik gaat m´n trrayntje wél misse, hurr!’
‘Och, dat zal toch wel gauw wennen?’, zeg ik, zoals altijd heel optimistisch over andermans sores.
‘Nou…  nou…, ik ben d´rr toch 43 jaarr mee naarr de baas gegaan, elke morrege, pakkie beuwterrrhammetjes in de tas, en elke avond met de trrayn terrug naarr huis, naarr moederr de vrrouw, die met me prrakkie klaarrstond. Toch effe wenne. En zou dat nou met de bus niet veel langerr duurre as met de trrayn, denkt u?

Ik hoop oprecht van wel, al zeg ik hem dat niet. De trein deed 25 minuten over de rit van Schiedam Centrum naar Hoek van Holland Haven of retour. Als de bus het snellerrrr, sorry: sneller doet, klaagt straks iedereen over de traagheid van de metro, en dat zou me een zeperd zijn voor de ruim 300 miljoen euro die in de metroficatie is gestoken.

De dienstregeling van de metro is nog niet bekend, maar naar mijn schatting gaat die het stuk ook afleggen in 25 minuten. De NS-Sprinter had het voordeel van een hogere maximumsnelheid. Maar een metro halteert veel korter op de stations en trekt sneller op; dat compenseert elkaar wel zo ongeveer, denk ik.

‘Hay hoeft nerreges te stoppe, hè, die bus. Hay rryadt euwverral durr. Maarr heen had ik die stopbus. Die stopte euwverral. Die ree helemaal euwver de dayk. Ik deed d’r wel vayf kwarrtierr euwver. [Ja, ‘over’ klinkt als ‘euwver’ in het Rotterdams; ik kan er weinig aan doen]. Maarr ik zegt maarr zeuw: al gaat het langzaam, je ziet nog eens wat. En ik heb alle tayd van de weerreld, zegt ik altijd maar. Maar deze bus gaat echt wel harrd, hè. Bijna net zo harrd as de euwtos!

Maarr ja, het zal wel wenne, hè’, praat hij me nu na een korte denkpauze na, op een toon alsof hij helemaal zelf het licht gezien heeft over de Hoekse Lijn.

Met Rotterdammers kun je best converseren, hoor, als je geen al te grote waarde hecht aan extreme intellectuele diepgang. Ach, de hele dag met iedereen babbelen over snarentheorie en ennui, dat gaat ook vervelen op den duur.

Naar buiten kijkend zie ik dat we nu toch ook over een dijk rijden, tussen wat je hier in het Westland verwacht en ook krijgt: kassen tot aan de horizon. Het is die dijk die langs ’s-Gravenzande en Heenweg loopt – waar ik drie zomers geleden wandelde, en de melige grap maakte dat het dorp Heenweg op de terugweg geen Terugweg heet, maar nog steeds Heenweg. We zijn al pratend langs Vlaardingen gestoven en tussen Maassluis en Maasland door.  

Even later rijdt de bus Hoek van Holland binnen en zetten we koers naar Hoek van Holland Haven, één van de 8 voormalige spoorwegstations die Nederland vannacht rijker is geworden.
Ik klok 28 minuten voor de hele rit, tot mijn opluchting dus iets langer dan de trein. Ik verlies de Rotterdammer uit het oog; jammer, want ik had hem nog willen vragen of Fayenoorrd naar zijn verwachting de kampioenstitel zal behalen.




 

Hoek van Holland Haven (Heel Rotterdam Blaakt)

Op de perrons van Hoek van Holland Haven staan borden die naar de bussen verwijzen. Opvallend hoe onttakeld dit station er al bijligt, nog geen etmaal na zijn buitendienststelling. Het lijkt wel of de laatste trein er 25 jaar geleden vertrokken is.

In de terminal van Stena is altijd wel wat beweeg, hoewel die maar twee boten per dag ziet vertrekken of aankomen. Gearriveerde toeristen zullen dan wel vertwijfeld de roodjassen bestormen; hoe komen ze in Rotterdam? Hun Lonely Planet maakt gewag van een trein die zou klaarstaan, maar waar is die trein?

Hier maak ik maar rechtsomkeert, gezien het al wat late tijdstip. Maar voor zover ik kan zien op het kaartje bij de halte, stoppen de bussen nog twee keer tussen hier en de zee: bij station Hoek van Holland Strand en op de plek aan de boulevard waar in 2018 het nieuwe eindpunt van de metro komt. Alle bussen rijden door naar dat punt, terwijl de trein buiten het zomerseizoen maar 6 keer per dag reed tot het bittere einde van de Hoekse Lijn: dat midden in de duinen gelegen perronnetje genaamd: Hoek van Holland Strand.

Bij de halte Haven is het niet voor iedereen duidelijk, welke bus naar het strand gaat, welke regelrecht naar Rotterdam en welke je niet moet nemen omdat hij overal stopt. Maar zowel chauffeurs als roodjassen blaken (Heel Rotterdam Blaakt!) van dienstverlenende instelling om de reizigers op weg te helpen.



Vlaardingen onttakeld

De rode lijn is bus 56, die nu tussen Vlaardingen West en Vijfsluizen
versterking heeft gekregen van lijn 156


Ik pak nu de stopbus, die inderdaad met enorme omwegen moet rijden. Er loopt geen autoweg langs de Waterweg en het spoor. De bus rijdt langs Maasdijk en over een groot bedrijventerrein om Station Maassluis West te bereiken. Daarna gaat het met weer enorme omwegen naar station Maassluis, dat in het metrotijdperk Maassluis Centrum zal heten. Het toekomstige metrostation Maassluis Steendijkpolder, waar ik met kerst 2015 het terrein al verkende, heeft niet alvast een halte gekregen van bus 713.

Deze bus is overeenkomstig mijn verwachting veel minder druk dan de directe snelbussen. Na Maassluis steken we de spoorbaan over om onze weg nu wel langs de Waterweg te vervolgen. Vlaardingen rijden we binnen door de achterdeur, in wandeltempo, over een industrieterrein met beklinkerde straten vol kuilen. We stoppen achter station Vlaardingen West, dat ook al zo vervallen oogt.

Bouwkranen priemen de hemel in. Er zijn activiteiten ten zuiden van het spoor. Hier komt denk ik een keerspoor voor de metro´s op lijn A die in de spits tot Vlaardingen West rijden, als versterking van lijn B.

Triest gezicht, zo´n afgedankte spoorbaan, zelfs als je weet dat er iets nieuws voor in de plaats gaat komen. En angstwekkend om midden op het spoor te blijven staan, zelfs als je weet dat er onmogelijk nog een trein kan komen.

Aan de noordkant van het spoor neem ik bus 56, de Vlaardingse stadsbus. De chauffeur daarvan zit te roken achter het stuur, heeft de radio op volle kracht aan en ziet eruit alsof hij zojuist uit de goot is gevist. Gelukkig, zo ken ik RET weer! Ik begon me al wat ongemakkelijk te voelen bij al dat blakende dienstvertoon van vanmiddag. Deze bus is dan ook maar een gewone stadsbus, zonder Hoekse kleurstelling.

Pedro heeft de laatste tijd enorm lopen ronken over de stijging van 0,2 punt van RET’s klanttevredenheidscijfers die uit de jaarlijkse Klantenbarometer kwam rollen. Die enquêtes zijn echt de pest voor het OV. Ik heb al wel eens vaker betoogd – het is een stokpaardje van me – dat die cijfers totaal niets zeggen. Als je een goed rapportcijfer wilt behalen, moet je je meest kritische klanten, die naast OV ook nog een alternatief hebben, zien weg te jagen. En dan met dat hoge cijfer op je lauweren gaan rusten, natuurlijk.

Dat blijkt ook uit het enquêteformulier, dat elk najaar bij bijna 100.000 reizigers in de handen wordt gedrukt. In dit document over de opzet van de Klantenbarometer staat de vragenlijst afgedrukt – die ik ook dit jaar zelf weer niet onder ogen gehad heb; ze hebben mij weer eens niets gevraagd. Eén vraag luidt: ‘Kon u moeilijk of makkelijk een zitplaats vinden?’ Hoe minder klanten een lijn trekt, hoe hoger het rapportcijfer op dit onderdeel uitvalt.

Soit, ik bereik station Vlaardingen Oost, waarvan het gebouw ook in het metro-tijdperk behouden zal blijven. Daarvandaan reis ik via-via door naar metrostation Blaak, dat altijd al blaakt; de naam zegt het al. Diner vanavond in de Markthal.

Die ene wanklank in bus 56 neemt niet weg dat het busvervoer op v/h De Hoekse Lijn vanmiddag een gestroomlijnde en goed doordachte indruk maakt. Maar hoe gaat dat tijdens een avondspits? De tekst gaat verder onder de plaatjes, zoals wel vaker.

Frans Mensonides
9 april 2017
Er geweest: zaterdag 1 april 2017

 






Vlaardingen West





Vlaardingen Oost


 

Naar Maassluis in de spits

 

Vervangende bussen waar Maassluis West eens was.

Op woensdag 19 april keer ik terug naar de contreien langs de Nieuwe Waterweg: bij impuls, op een middag dat ik ineens een paar uurtjes over heb. Ik heb geen camera bij me en maak de foto’s deze keer met mijn telefoon. Het scheelt niet eens veel meer in kwaliteit; ik zie de (compact)camera binnen afzienbare tijd wel verdwijnen.

De Hoekse Lijn vervoerde in de trein-tijd per werkdag zo’n 14.000 passagiers op het traject Schiedam Centrum – Hoek van Holland. Als de metro rijdt, moet dat aantal stijgen tot boven de 20.000. De bus vervoert momenteel, op het oog geschat, nog niet de helft daarvan.

Een uitdaging voor de metro; reizigers terugwinnen die in dit bustijdperk zijn weggelopen. Dat moeten er heel wat zijn, want het aantal wachtende passagiers bij de haltes onder station Schiedam Centrum valt erg tegen, terwijl de klok kwart voor vijf wijst en we in het hartje van de avondspits zitten. Goed, het is de week na Pasen, maar speciale paasvakanties op school bestaan niet meer, bij mijn weten; dit is een gewone werkdag.

Ik pak deze keer lijn 712, de sneldienst naar de stations Maassluis en Maassluis West. Die twee stations namen bij elkaar opgeteld 4500 passagiers voor hun rekening van de 14.000 op de Hoekse Lijn. Er rijden op dit traject in de spits 8 bussen per uur per richting, twee keer zo veel als er treinen reden en zelfs nog meer dan er metro’s zullen rijden (6 per uur). In mijn bus zit slechts een man of 20, en dat is nog meer dan in andere bussen op deze lijn die ik vanmiddag zal zien.

Tot mijn verwondering gaan we deze keer niet meteen de snelweg A28 op, maar krijgen eerst een sight seeing door Schiedam, bovendien via een route waar het verkeer hopeloos vaststaat. Zo kruisen we in fietstempo de voormalige spoorbaan bij station Schiedam Nieuwland, dat de afgelopen weken is gesloopt en nu wacht op zijn opvolger.

Ik zit achteruitrijdend in het zitje achterin dat je hebt in deze bussen. De blonde deerne tegenover me is zich een kaakverkramping aan het gapen, na een slopende dag in een kantoorjungle. En de lichtgetinte scholier naast haar is alreeds onder zeil, telefoon in de hand en oortjes in de oren.

Nu dan toch nog de snelweg op, waar het verkeer vanmiddag nog aardig snel stroomt.

 

 

Maassluis op de schop

Maassluis is deze dagen niet alleen een kilometerslange bouwput voor een metrolijn, maar ook nog het tafereel van wegwerkzaamheden; alles komt altijd tegelijk. De bus slalomt behendig heen om een auto die dwars op de weg staat en zojuist volkomen in de kreukels is gereden. De straat bezaaid met glasscherven en bumpers, politie erbij; hier staat een automobilist die morgen met de bus zal moeten.

We bereiken station Maassluis, althans: de plek waar het eens gestaan heeft. Afgezien van de fietsenstalling er is vrijwel niets meer van te zien; geen opstallen, geen spoor meer van het spoor. Er is hier echt keihard gewerkt, de afgelopen weken, helemaal conform het stereotype beeld dat je hebt van de regio Rotterdam: aanpakken!

De kantoordame en de scholier stappen uit; opgelucht dat het er weer opzit. Ik reis met nog een handjevol overgeblevenen verder naar station Maassluis West, dat ook niet meer existeert.

De bus heeft maar liefst 34 minuten gedaan over de rit vanaf Schiedam Centrum. De trein deed het in 17 minuten, als ik het me goed herinner; ik kan het nu niet meer nazoeken in de NS-reisplanner. De impopulariteit van de bus op dit traject is wel begrijpelijk.

Ook hier resteert alleen nog de fietsenstalling, ook niet erg druk bezet.

De werksirene is al lang gegaan. Maar zelfs op dit tijdstip, halfzes, wordt er nog gezwoegd door een solitaire arbeider die er geen genoeg van kan krijgen. Hij staat piketpaaltjes voor het metrospoor de grond in te drijven en heeft een bouwvakkersdecolleté waardoor hij den volke kont doet. Den volke ben ik dan, al fotografeer ik het niet. Maassluis zit verder al achter wat mijn medepassagier van de vorige keer ‘de prak’ noemde. In menig gezin komen vast kroten op tafel, ‘krreuwte’, bieten. Het is stil in deze slaapstad.

Van de plek waar Maassluis West stond, loop ik naar die waar Maassluis Steendijkpolder moet komen, en weer terug, waarna ik de bus neem naar Maassluis sec, dat straks Maassluis Centrum gaat heten. Een paar foto’s; zoals gezegd genomen met de smartphone.

 

 

Halverwege West en Steendijkpolder houdt de bovenleiding abrupt op.

 

Station Steendijkpolder, plus keermogelijkheid voor kort-trajectmetro's, in aanbouw achter hoge flats.

 

De draaibrug bij de haven van Maassluis staat nu continu open. 


‘Overweginstallatie buiten werking’, staat op een groot bord bij Maassluis Centrum. Ja, dat is wel duidelijk. Overwegbomen en een seinpaal in een zandvlakte, een surrealistisch tafereel.

Tot zover een bliksembezoekje aan de Hoekse Lijn. Zodra het strandweer is, ga ik een keer met de bus all the way naar Hoek van Holland Strand. Ik ben erg benieuwd hoe het ervoor staat met de nauwe korfslak, het wezentje dat ondanks zijn minieme afmetingen toch een niet verwaarloosbare hinderpaal vormt of vormde voor de doortrekking van de metro tot bij de branding. Wordt vervolgd.

Frans Mensonides
30 april 2017
Er geweest: woensdag 19 april 2017


 

Gesloten bak: gered, de korfslak!

Hoek van Holland

En hier dan het antwoord op de in het vorige hoofdstuk opgeworpen vraag hoe het nu gaat aflopen met het natuurgebiedjeje Kapittelduinen in de duinen van Hoek van Holland, en het beestjeje de nauwe korfslak dat zich daar schijnt op te houden, al zie je hem niet.

Welnu, dat  beestje is gered. De laatste kilometer van de Hoekse Metrolijn komt weliswaar door zijn leefgebied te lopen, maar in een gesloten bak (zie de website van het project). Een ‘gesloten bak’ is natuurlijk gewoon een tunnel, maar tunnel klinkt meteen weer zo duur. De metrobaan wordt tussen het huidige station Hoek van Holland Strand en zijn nieuwe locatie wel enkelsporig uitgevoerd, en dat bespaart weer wat geld.

Dat alles betekent dus dat de Hoekse Lijn geheel volgens de oorspronkelijke plannen zijn eindpunt zal vinden op luttele hectometers van de branding en niet, zoals tot 1 april de Hoekse Spoorlijn, midden in de duinen, op een dikke kilometer van het strandvertier.

Dat nieuwe eindpunt kan niet meer gerealiseerd worden binnen de krappe opleveringtermijn (september 2017) van het project. Bovendien kan de spade hier nog niet de grond in. Er worden momenteel voor de rechtbank nog wat Hoekse Twisten uitgevochten met NIMBY’s.

Het zal wel duren tot het badseizoen van 2019 voordat het nieuwe station Hoek van Holland Strand in gebruik kan worden genomen. Hopelijk stoppen er dan, weer of geen weer, meer metro’s dan die 6 treinen per dag buiten het seizoen die halteerden op het vroegere eindpunt. Eén per 20 minuten of halfuur is ooit beloofd, maar de definitieve dienstregeling van de Hoekse Lijn is nog niet bekend.

Het station Hoek van Holland Strand op zijn oude plek is afgesloten met hekken. Wat een vandaal niet verhinderd heeft, de ruiten van de abri in te gooien. Enigszins voorbarig, want het station op die onhandige plek, dat eigenlijk had moeten verdwijnen, zal in september gewoon weer in gebruik worden genomen, in afwachting van zijn opvolger aan de waterlijn.

 

Kater; eerste stranddag 2017



Ik zag dat vernielde wachthokje toen ik opnieuw een bezoek bracht aan Hoek van Holland. Dat deed ik op de eerste serieuze stranddag van dit jaar, de eerste officiële zomerse dag met in heel Nederland temperaturen boven de 25 graden, dinsdag 16 mei 2017. Hoe zou de vervangende busdienst de toevloed van strandgangers opvangen?

Lijn 711, de sneldienst Schiedam Centrum - Hoek van Holland Haven – Hoek van Holland Strand (zie hierboven) heeft bij het naderen van de zomer gezelschap gekregen van lijn 116, die de Haven overslaat en regelrecht naar het Strand rijdt.

Dat is niet de enige wijziging die is doorgevoerd sinds mijn vorige bezoek. RET vond vooral op het traject Schiedam – Vlaardingen het aantal buspassagiers tegenvallen. Velen pakken de fiets naar metrostation Vijfsluizen; anderen gewoon de auto naar hun werk. Daarom zijn er vooral op stille uren wat  ritten geschrapt. Niet veel; ik zie het verschil eigenlijk niet met de dienstregeling zoals die was en de wijzigingen staan ook niet echt duidelijk omschreven op de site van RET.

Ik pak in Schiedam zo halverwege de middag lijn 711. We hebben 17 man aan boord, vooral studerenden, schat ik. Deze keer pakt de bus meteen de snelweg A28. 29 minuten duurt de rit naar de eerste halte, Hoek van Holland Haven; 1 minuut langer dan die rit op zaterdagmiddag, hierboven.

Ik stap uit en loop verder langs de busroute en de beoogde metroroute naar het strand. Bij station Haven zijn de sporen grotendeels en de perrons geheel verwijderd. Het oude station, waar zoveel Britten voor het eerst in hun leven het continent betraden, en zoveel Nederlanders en Duitsers eraf stapten, staat er nog en blijft tot in het metrotijdperk.

Op de krappe kilometer tussen de stations Haven en Strand is hier en daar nog bovenleiding te zien en liggen er nog stukken rails. Bij station Strand is een halte van het vervangend busvervoer. Hoek van Holland telt dus drie haltes, bij station Haven, bij het voorlopig nog bestaande station Strand en op de plek waar het nieuwe metrostation Strand gaat komen. De bewoners van het wijkje bij het oude station Strand hebben nu hoogfrequent busvervoer voor de deur, maar vanaf 2019 helemaal niets meer. 

De metro gaat straks achter die blokkerige flatgebouwen en het etablissement La Porte Salute langs die gesloten bak in. Daaruit zal hij wel ergens weer tevoorschijn komen om het eindstation te bereiken. Dat is geprojecteerd ongeveer waar nu het bus-eindpunt is, vlak bij het parkeerterrein.

Vrij rustig op het strand, ondanks het fraaie lenteweer. De bus kan de stroom strandgangers dan ook gemakkelijk aan.

Deze dag is niet helemaal maatgevend. Het is voor velen een werkdag. En bovendien een afternoon after. Na Feyenoords kampioenschap van zondag en het feest op de Coolsingel van gisteren zal heel het Rijnmondgebied, voor zover zonder school- of werkverplichtingen, wel brak in zijn nest liggen. Dat is toch wel de makke met voetbaltoernooien en –competities: of je club nou kampioen wordt of niet, het eindigt met een kater.

We weten nu ook dat die zeperd van vorige week, die 3-0 nederlaag van Feyenoord tegen stadgenoot Excelsior, te wijten was aan Giovanni van Bronckhorst. Natuurlijk had hij ook in die wedstrijd Dick Kuijt van begin af aan moeten opstellen en niet pas toen de achterstand op het scorebord stond.

Een sof van geheel andere aard beheerst deze dinsdag de actualiteit. De onderhandelingen tussen VVD, CDA, D66 en GroenLinks over een te vormen kabinet zijn gisteren ‘geklapt’. Dat gaf me een klap!; vooral het feit dat ze er twee maanden over gedaan hebben om erachter te komen wat iedereen op de dag na de verkiezingen al kon zien: dat de kloven onoverbrugbaar waren.

Als je nou alleen al eens kijkt naar hun verkeers- en vervoersparagrafen – wat ik op FHM’s vóór de verkiezingen deed. Dan zie je ter rechterzijde de meest verstokte asfaltkampioenen, de VVD (Voor Vrije Doorstroming van het autoverkeer), helemaal op links gedreven railfanaten, GroenLinks, en in het midden twee twijfelpartijen waarmee je alle kanten op kunt behalve de goede (CDA en D66). Je hoefde toch geen Croiset te heten om te voorzien dat dat stuk zou lopen. En nu?

Misschien weten ze nog uitkomst in het Redding Museum; ergens moet toch redding zijn? Naar het Atlantikwall Museum kun je hier in Hoek van Holland ook nog.

Vrij rustig vanmiddag, zoals gezegd, op het strand. Aan de RET ligt het niet; je komt met de bus totaan de waterlijn.


 

Spoorvorming

Ik pak bus 711 terug naar Schiedam. Vanaf het strand doen we er deze keer 39 minuten over. Met wat oponthoud; op de snelweg is er langzaamrijdend verkeer stad-in, waar je het stad-uit zou verwachten. Borden langs de weg waarschuwen de automobilist voor waar de ombouw van de Hoekse Lijn juist om begonnen is: spoorvorming.

Terug in Schiedam zie ik dat er nu toch een flinke kluit mensen staat te wachten op de snelbussen naar Maassluis en Hoek van Holland. Het vervoer daarheen lijkt toch iets aangetrokken, als dat niet weer de gevreesde momentopname is, die alles altijd vertroebelt.

 

Vijfsluizen

Vandaag maak ik met de metro nog even een omweg naar station Vijfsluizen. Dat ligt op wat ooit ´Beneluxlijn´ had als werktitel en op lijn C: Capelle a/d IJssel De Terp – Spijkenisse De Akkers. Het in 2002 gerealiseerde station ligt bij de ingang van de Beneluxtunnel (door ons van De digitale reiziger vorige zomer befietst) op de grens van Schiedam en Vlaardingen.

Vele Vlaardingers stappen hier op de metro sinds de treindienst is opgeheven. Stadsbus (1)56 brengt je er, en met de metro ben je dan binnen een kwartier op de Coolsingel, bijvoorbeeld als daar wat te vieren valt.

Behalve lijn C rijdt ook lijn A (Ommoord – Schiedam Centrum) momenteel verder naar Vijfsluizen. Die metro´s keren dan in Pernis en dat door olievaten omringde dorp heeft nu ook een echte grootstedelijke metrofrequentie van 5 minuten.


Weer een Westlands tramplan

De tram terug in het Westland! Dat idee duikt van tijd tot tijd op, al sinds de WSM (Westlandse Stoomtram Maatschappij of: Wij Sukkelen Maar) in 1932 ophield met het vervoeren van reizigers. In 2008 berichtte ik over een een website met een tramplan dat de aanleg van twee lijnen behelsde: een Kustroute ´s-Gravenzande – Monster – Poeldijk – Den Haag en een Veilingroute Maassluis – Westerlee – Naaldwijk – Poeldijk – Den Haag. Ik was beslist geen principiële tegenstander van dit plan, maar zag wel wat beren op de weg bij de realisatie –die niet door ging, het was maar een schot voor de boeg.

De aanleg van de Hoekse Metrolijn heeft een aantal Westlanders geïnspireerd tot een nieuwe website en een nieuw tramplan. Er ligt nu een petitie voor een kusttram van  Hoek van Holland naar Den Haag via ´s-Gravenzande, Monster en Kijkduin, en liefst door dezelfde duinen waar men de metro alleen wilde tolereren in een geul met een dak erop.

Plezierig om nu eens een petitie te zien VOOR beter OV in plaats van ertegen. Dit neemt niet weg dat het plan toch niet erg realistisch is. De gemeente Westland heeft het al afgeschoten voordat die petitie ook nog maar ontvangen is: te duur, te weinig te verwachten passagiers. De bus kan ook nog best verbeterd worden, weet de wethouder.

OK, dat is waar, maar dat kan al 85 jaar, en er moet gezegd worden dat het busnet het kwaliteitsniveau van 1932 nooit echt overstegen heeft. In 2008 constateerde ik dat het feitelijk alleen maar beroerder werd: spitssnelbusdiensten naar Den Haag werden een voor een opgeheven; reizigers kregen een gedwongen overstap op paradepaardje Randstadrail.

En zo blijft beter OV in het steeds drukkere en dichter bevolkte Westland een eeuwige belofte. Een paar jaar geleden bezocht ik het museum in het oude tramstation van Schipluiden, uit een tijd dat het allemaal zo snel niet hoefde.

Goed, de komende maanden blijf ik de spoorvorming op de Hoekse Lijn in ieder geval van tijd tot tijd volgen.

Frans Mensonides
19 mei 2017
Er geweest: dinsdag 16 mei 2017


 

De Hoekse Lijn onthoekt; Schiedam – Maassluis per fiets

De regen kletst bij liters tegen het raam, zie ik op de vroege zaterdagmorgen van 3 juni 2017. Vorige maand heb ik het zaterdags mooiweerfietsseizoen geopend, maar vandaag kan er een dikke streep*) door die voorgenomen fietstocht ergens in een afgelegen streek van Nederland. Daar het Luilak is, trek ik de gordijnen toe en duik mijn bed weer in.

*) Door meer dingen kan een dikke streep, zoals de komende weken zal blijken. Ik zet vandaag, 8 juli 2017, alvast een paar dikke strepen in dit artikel.

Later in de morgen knapt het weer ineens helemaal op. Volgens de weerberichten blijft het nu zeker tot de avond droog en zonnig in het westen des lands. Ik kon deze ingekorte fietsdag best nog besteden aan een rit langs de Hoekse Lijn in wording.

Schiedam – Hoek van Holland v.v. lijkt me wel wat te gortig voor een gelegenheidsfietser, maar ik stel me wel tot doel, in ieder geval station Maassluis Steendijkpolder te bereiken – als er al een station Steendijkpolder is, maar dat soort dingen wil ik fietsenderwijze juist gaan ondervinden.

De ombouw van de Hoekse Lijn van spoor- tot metroverbinding moet nu wel zo ongeveer op de helft zitten. Ze hebben de maanden april tot en met juli ervoor uitgetrokken, zodat er in augustus proefgereden kan worden. In september kan het systeem dan losgelaten worden op onder anderen de scholieren en forenzen die na de zomervakantie weer aan de slag moeten.

Inspecteren van een spoorverbinding is niet eenvoudig voor iemand die zich weliswaar vaak op rails verplaatst, maar zich nooit afvraagt wat daar technisch allemaal voor komt kijken: talud, ballast of hoe heten die steentjes, bovenleiding, et cetera. Bijvoorbeeld: ik zie onderweg bovenleidingsportalen met hier en daar koperen leidingen eraan vast. Zijn dat nou al de nieuwe die nog in aanbouw zijn, of zijn dat nog de oude, die ze nog aan het ontmantelen zijn?

Als je heel goed kijkt, heb je op veel plekken van die moderne bevestigingstrommels voor de bovenleiding, en op nog maar weinig plaatsen die ouderwetse wielen, met van die grote spaken, met gewichten eraan. Dat geeft wel aan dat er heel voortvarend gewerkt is. Ook de ballast en de betonnen bielzen ogen vrijwel overal nieuw. Dit project is vast en zeker goed op schema. Je verwacht ook niet anders in groot-Rotterdam!

Bij de stations is het veel eenvoudiger om de voortgang te zien. De oude zijn gesloopt, behalve Vlaardingen Oost, dat een monumentenstatus schijnt te bezitten die ik er niet aan afzie. Hoe dichter ik vanmiddag bij zee kom, hoe affer de nieuwe stations al zijn.

Hieronder een fotorapportage. Die gaat in ‘hodologische’ volgorde (een woord waarop ik patent heb aangevraagd) van Schiedam tot Maassluis, ongeacht of ik ze op de heen- of terugweg heb genomen. Er zit ook nog wat ‘bijvangst’ bij, foto’s die niets met de Hoekse Lijn te maken hebben, maar toch te aardig waren om ze alleen op mijn Terabyte-schijf te zetten en er nooit meer naar om te kijken.

Als fietser kun je trouwens niet overal vlak langs het spoor rijden. In de bebouwde kommen van Vlaardingen en Maassluis kun je het spoor aardig volgen, maar op andere trajecten moet je je ertoe beperken, de rails hier en daar te kruisen.

 

 

 
 

We beginnen op station Schiedam Centrum, net als die fietstocht vorige zomer toen ik me met Maxwell toegang verschafte tot het Kasteel van Sparta en wij een goederentreinenspotter spotten.

Bij deze onbemande, automatische, digitale OV-Fietsenstalling heb ik weer eens ruzie met die poortjes waar je jezelf en die fiets doorheen moet wringen. Het verkrijgen van een sleuteltje uit het kastje lukt me nog wel, maar als ik me daarmee bij de poort meld, zegt het systeem dat ik mijn fiets goed in de gleuf moet plaatsen en dat ik er anders niet in kom. Wat lastig is, want ik heb nog geen fiets, maar alleen maar een sleuteltje.

Ik moet nu op een knop drukken en contact maken met de centrale. Die knop, de microfoon en de luidspreker zitten op een handige hoogte voor zesjarigen en dwergen. In een gebogen houding verneem ik dat er één wachtende voor me is. Als die geholpen is, is men na mijn uiteenzetting bereid, het voetgangershek op afstand voor me te openen.

Daarmee ben ik er nog niet, want nu moet ik er met fiets nog uit, en ook dat lukt niet zonder inmenging van de centrale.

De rest van de middag damoclessen me dan vergelijkbare moeilijkheden boven het hoofd voor als ik terugkeer, waar ik als een berg tegenop zie als ik eraan denk, wat ik zo weinig mogelijk tracht te doen. Maar bij mijn terugkomst op Schiedam Centrum zal het systeem precies doen wat het doen moet, zodat ik me weer eens voor niets zorgen heb zitten maken.

 

Onderweg zie je veel van dit soort borden. Als je die van beneden af fotografeert, komen ze trapeziumvormig op de foto. Wat je met PhotoShop kunt corrigeren. Met een beetje schuiven, prutsen en mikken worden ze weer min of meer rechthoekig; het lukt nooit helemaal.

Misschien doordat ik vandaag de Hoekse Lijn doe, schiet het werkwoord ‘onthoeken’ me te binnen. Dat stamt uit het tijdperk dat de ware fotograaf zijn foto’s zelf ontwikkelde en afdrukte in zijn DOKA (DOnkere KAmer).

Met de betere vergrotingskoker kon je de perspectivische vertekening opheffen, door de koker (waarin het negatief zat) schuin boven het fotopapier te plaatsen. Dat dan weer ongelijkmatig belicht raakte door die scheve stand, en dat moest je dan weer corrigeren door het zogenaamde ‘doordrukken en tegenhouden.´ Dat bewerkstelligde je door met je handen bezwerende gebaren te maken tussen de lens van de vergrotingskoker en het fotopapier. Goede ouwe tijden, waarnaar ik niet echt fanatiek terugverlang als ik aan het Photoshoppen ben.

Ik besef dat ik voor jongeren nu in volkomen raadselen spreek, dus snel verder langs de Hoekse Lijn, hierboven onthoekt.  

 

Ten noorden van de spoorbaan vind je in Schiedam de nodige autowegen, met daarlangs weer groene longen in de vorm van parken om de schadelijke uitstoot te absorberen. Aan de zuidkant trekken tram 21 en 24 hun baantjes. Weinig horen we meer van de plannen om de gemiddelde snelheid van deze lijnen op te krikken naar 25 km/uur. In 2015 zag ik daar al weinig heil in.

De Johan de Wittsingel met portiekflatjes, bij station Schiedam- Nieuwland, is me vanuit de trein naar Hoek van Holland nooit opgevallen. Vandaag dient die als opstapje naar een plek waar je station Nieuw-Nieuwland kunt zien, zal ik maar zeggen. Het spoorwegstation Nieuwland is afgebroken; het nieuwe metrostation moet nog vorm krijgen. Als ik straks in de metro zit, zal ik bij het zien van de Johan de Wittsingel denken: hee, daar fietste ik van de zomer nog.

 

Tussen Schiedam en Vlaardingen.

 

Het stationsgebouw Vlaardingen Oost blijft dus behouden.

 

 

Grijper op de spoorovergang bij Vlaardingen Centrum. Er moet hier nog heel wat gebeuren voordat de metro kan rijden.




Een vervangende bus bij Vlaardingen Centrum

 

en een bij Vlaardingen West.

 


Metrostation Vlaardingen West in wording. Er komt hier een derde spoor en een keermogelijkheid. Het perron voor de richting Rotterdam krijgt sporen aan weerszijden. In de spits rijdt lijn A, Ommoord – Schiedam, door naar Vlaardingen West, waardoor tussen Rotterdam en Vlaardingen een 5-minutendienst ontstaat. 12 metro´s per uur per richting dus, tegen 8 treinen in het NS-tijdperk.

 

Kaarsrecht spoor bij Vlaardingen West, gezien in de richting Maassluis.

 



Op de 4 kilometer die Vlaardingen van Maassluis scheiden, vind je ten noorden van het spoor weilanden, parken en plassen.

 




Ten zuiden ervan heb je recreatiegebied De Lickebaert langs de Nieuwe Waterweg. En zijn er ideale plekjes voor schepenspotters, want ook die heb je.

 

Maassluis Centrum, v/h Maassluis, waar zelfs op zaterdag gewerkt wordt.

 

Tussen de metrostations Maassluis en Maassluis West ligt een nieuwe wijk langs de Nieuwe Waterweg, met opvallende hoogbouw.

 

Maassluis West

 

Station Maassluis Steendijkpolder wordt ook een keerpunt. De helft van de metro´s op lijn C heeft dit station als eindpunt; de andere helft rijdt door naar Hoek van Holland.

We zijn ook bij het eindpunt van deze fotoreis - maar ik nog niet aan dat van mijn fietstocht; ik ga me opmaken voor de terugweg, gelukkig met een westenwindje in de rug.

Frans Mensonides
18 juni 2017
Er geweest: zaterdag 3 juni 2017.

 


 

Heel Rotterdam Blaakt baalt 

Ja, en toen kwam het bericht dat de opening van de Hoekse Metrolijn was uitgesteld, eerst een maand, tot oktober 2017, en toen bijna een half jaar, tot februari 2018. Je kunt toch beter je toetsenbord opeten dan iets positiefs te schrijven over de voortgang van een OV-project, zoals ik hierboven deed.

Nou geloof ik dat ik er niet ver naast zat, toen ik de voortgang roemde van stations, rails en bovenleiding. De ombouw van de infrastructuur nadert inderdaad zijn voltooiing. Daar zit het probleem niet in, dus die passages hoef ik niet door te halen.

Maar er zijn onlangs een paar lijken uit de kast gekomen. Er was hier wat bodemvervuiling vastgesteld en daar wat asbest gevonden, en ook op bepaalde plekken nog wat oude leidingen die nog in gebruik waren en daardoor moeilijk opgeruimd kunnen worden. Bij de voorbereiding van het project was dat over het hoofd gezien en klaarblijkelijk niet goed onderzocht. Knulligheid die je toch eerder in de hoofdstad verwacht dan in Rotterdam.

Daarmee vervluchtigde de hoop om de ombouw voor elkaar te krijgen binnen het voorjaar en de zomer. Ook in de drukke en donkere maanden van het jaar zal de streek langs de Nieuwe Waterweg het moeten doen zonder railvervoer.

Wat gaat dat voor repercussies geven voor het vervangend busvervoer? Loopt dit vol, doordat er in november nu eenmaal meer mensen van het OV gebruik maken dan in juli? Of loopt het leeg, doordat iedereen zijn geduld verloren heeft met de Hoekse Lijn, en zo’n hogesnelheidsfiets gekocht heeft, plus een paar dikke winterwanten?

We gaan het zien! Ik voeg as. herfst nog een hoofdstuk toe aan dit verhaal dat al bijna af had moeten zijn.

Frans Mensonides
9 juli 2017


 

Meer metroplannen

Keren bij een stapel stenen op Maassluis West.

Ja, en er kwamen de afgelopen maanden nog wat extra lijken uit de kast, bovenop die uit het vorige hoofdstuk. Ook met de software voor de beveiliging was iets loos, zoals de Metropoolregio Rotterdam Den Haag bekend maakte op zijn site. Het schijnt de schuld te zijn van Bombardier, de leverancier van zowel de metrostellen als de beveiliging. Bombardier staat nu 'onder curatele', wat niet moedgevend klinkt.

Ik ben er allesbehalve gerust op dat de metro vanaf februari 2018 probleemloos zal rijden op de Hoekse Lijn. Eerder zie ik zich hetzelfde scenario ontrollen als dat van de ombouw van de Zoetermeer- en Hofpleinlijn tot Randstadrail in de jaren 00. Die operatie, waarvoor een periode van 7 weken gepland was, liep uit tot een jaar of anderhalf, voordat de Randstadrailvoertuigen min of meer probleemloos volgens schema reden.

Maar voorbijgaande aan dat wijze spreekwoord over die geschoten beer, kijkt het kersverse RET-opperhoofd Maurice Unck al vooruit: hij wil nog veel meer spoorwegen inpikken voor de metro. Zijn plan, nagebauwd van zijn illustere voorganger Pedro Peters: een metro van Delft naar Dordt, via de twee sprintersporen van NS (die dan tussen Delft en Schiedam eerst nog aangelegd zullen moeten worden; elders is de lijn al viersporig).

Van dit plan zie ik met de beste wil van de wereld de zin niet in. De Oude Lijn biedt, zeker tussen Delft en Rotterdam Centraal, al metrofrequentie: 10 verbindingen per uur per richting. Nieuwe verbindingen ontstaan er door dit plan nauwelijks. Ja, je kunt een station openen achter het Kasteel van Sparta op Spangen, en misschien één dat Heerjansdam-Rijsoord heet (een idee dat bij mij opwelde bij het bestuderen van de landkaart; Unck heeft er niet eens aan gedacht, denk ik).

Als je dan toch wat centen wilt aangooien tegen het OV in groot-Rotterdam, realiseer dan eindelijk dat plan uit de jaren 80 / 90 eens voor een metro naar Ridderkerk, Hendrik-Ido-Ambacht en voormijnpart Papendrecht. Daar wonen pakweg 100.000 mensen in een gebied dat je wel mag beschouwen als een witte vlek op de HOV-kaart van Nederland (zie dit stuk uit 2008 over de VINEX-locatie Volgerlanden in Hendrik-Ido-Ambacht en Zwijndrecht).

Maar zou je dat doen, dan investeer je in de zuidflank van de regio. En daar hebben ze in het noorden schoon genoeg van. Het is een bekend feit: Rotterdam Zuid en Noord vormen een twain that never shall meet.

In de wijk Nesselande in het uiterste noorden van Rotterdam gaan stemmen op voor een rechtstreekse metroverbinding naar Zoetermeer. Die zou tot stand kunnen komen door lijn B (Schiedam – Nesselande, straks: Hoek van Holland - Nesselande) door te trekken naar de derde stad van Zuid-Holland. Ook hier bekruipt me, bij het bestuderen van alweer de landkaart van Zuid-Holland een gevoel van vervreemding.


Station Nesselande op archieffoto uit 2005, kort na de opening


Wat ontsluit je nou met een verbinding Nesselande – Zoetermeer? Talloze vierkante kilometers oneindig laagland, en de metropolen Zevenhuizen en Moerkapelle. En zouden er echt zoveel mensen in Rotterdam Alexander wonen die een onstelpbaar verlangen hebben naar een bezoekje aan Zoetermeer? Nee, dat geloven ze ook in Nesselande niet. Het is meer het Calimero-gevoel van: wij tellen helemaal niet mee in het noorden.

Een uit de lucht gegrepen en onbetaalbaar plan. Waar zou ik zelf nou eens een pleidooi voor houden als ik bewoner was van de noordflank van Rotterdam (wat ik als Leidenaar ook bijna ben). Wel, ik zou dan pleiten - het is bijna een stokpaardje van me - voor metroficatie van de ZoRo-busverbinding van Metro Rodenrijs naar Randstadrailstation Zoetermeer Centrum WestDan ben je ruim binnen een half uur van Rotterdam in Zoetermeer en via Nesselande wordt het mijl op zeven.

En een ander puntje: ik zou de “metro”route Capelsebrug - Zevenkamp / Ommoord (lijn A en B) eindelijk eens ombouwen tot een metroverbinding die die naam werkelijk mag dragen. Tot dit traject werd besloten toen Van Agt minister-president en Schraalhans keukenmeester was in Nederland. Een betonnen viaduct door de Alexanderpolder was te duur, dus werd het een “snel”tram (ook tussen enorme aanhalingstekens) die in Solextempo op maaiveld strompelde en nog steeds strompelt van halte naar halte en van aanrijding naar aanrijding.

Een ritje van de Koopgoot naar de excentrische buitenwijk Nesselande duurt nu maar liefst 28 minuten. Binnen die tijd ben je bijna in Antwerpen. Als de bewoners van Nesselande nu eens zouden komen met dit verhaal, dan hadden ze een punt.

 

Vervangend busvervoer na de zomer



Maassluis



Vlaardingen West, achterzijde…


 

… en voorzijde.



Bij metrostation Vijfsluizen



De vervangende bussen in Hoekse Lijn-uitmonstering blijven dus voorlopig nog wel rijden. Ik nam ze nog eens in september en oktober tijdens drie verloren of gestolen namiddagen.

In het begin van de ombouwfase hebben een hoop voormalige reizigers van de Hoekse Spoorlijn zich afgekeerd van het OV. We zagen ze niet terug in de vervangende bussen, en ze zullen mogelijk sportief de fiets genomen hebben in de zomer. Bij het aanbreken van de herfst lijken toch weer veel mensen zich bekeerd te hebben tot de bussen, die soms flink vol zitten.

Dat is vanzelfsprekend vooral in de spits het geval. Op een vrijdagavond dat ik hier was, 15 september, kwam die pas laat op gang.  Pas na zessen liep het storm bij de bushaltes onder metro- en treinenstation Schiedam Centrum. En dat terwijl de dienstregeling meteen na 18:00 uur al dunner gaat worden en begint af te kalven naar late-avondniveau. Hebben ze bij de RET de reizigersstroom wel goed in kaart? Of doet die piek zich alleen op vrijdag voor, door weekendgangers?

Wel heeft RET een complete nieuwe buslijn ingevoerd voor deze letterlijk en figuurlijk donkere maanden voor de Hoekse Lijn. Dat is lijn 714 die in de spits een kwartierdienst onderhoudt tussen Schiedam Centrum en Vlaardingen Centrum, dat er tot dusverre wat bekaaid afkwam. De bus stopt onderweg alleen op twee andere haltes in Vlaardingen, nl Vondelstraat en Galgkade. En houdt er ook voor zessen al mee op.

Langzaamrijdend verkeer in beide richtingen op de A20 was er op dinsdag 31 oktober, een dag met recordfiles door het hele land. Over een ritje Maassluis - Schiedam doe je dan met gemak twee keer zo lang als t.z.t. met de metro. Maar over het algemeen stromen de bussen vlotjes door.

Triest is het verhaal van de wijk Steendijkpolder in het westen van Maassluis. Ze hadden de bewoners beloofd dat ze hun auto in september wel op Marktplaats.nl konden zetten, omdat er voor hun deur een metrostation geopend zou worden. Maar de metro rijdt niet en er is ook geen halte van het vervangende busvervoer. De rijen fietsklemmen voor het station in aanbouw staan leeg. Voorbij het station in aanbouw kromt de verlaten metrobaan zich richting Engeland.

Dat brengt ons bij de stations van de Hoekse Metrolijn.

 

De stations

Die stations heb ik allemaal op de gevoelige plaat gezet, behalve Hoek van Holland Strand, dat t.z.t. verplaatst wordt en Hoek van Holland-Haven, dat er nog net zo uitziet als 100 jaar geleden.

Niet alle stations waren al af toen ik mijn camera liet klikken. Men heeft het uitstel tot februari 2018 aangegrepen om ook geen haast meer te maken met de ombouw van de stations.

Er is een zekere eenheid in architectuur, met bijvoorbeeld die witte, blokvormige entrees van de perrons.

Hier de stations in de goede volgorde:

 

Maassluis Steendijkpolder 



Maassluis West



Maassluis Centrum



Vlaardingen West



 

Vlaardingen Centrum. Hier blijft de overkapping van het oude NS-station blijkbaar behouden, hoewel die niet bijzonder fraai is.



Vlaardingen Oost; wat moet dit nog worden?



Schiedam Nieuwland achter de hekken.


En nu maar hopen dat we in februari 2018 op al die stations ook nog in de metro kunnen stappen. Zo ja, dan doe ik verslag,

Frans Mensonides
5 november 2017
Er geweest: vrijdag 15 september, donderdag 12 oktober en dinsdag 31 oktober 2017.


 

© Frans Mensonides, Leiden, 2017