LAATSTE
ZES AFLEVERINGEN
289. KNOTJE VAN ROTJE EN ANDERE ROTTERDAMSE
BEELDEN (18/06/2023)
288.TRAAG
HERSTEL (11/06/2023)
286. DICHTER
BIJ VERMEER (MAAR NIET TE DICHT)
(23/04/2023)
285/287. 'JIJ
KRIJGT NARCOSE, KNAAP!', OFWEL: HET ROESJE / HET
ROESJE, DE ERVARING) (26/03 en 14/05/2023)
284. ITALIANISEREND;
DE BENTVUEGHELS VAN ROME (12/03/2023)
283. GRIETMANNEN,
EEN GRENSLEEUW EN VERDER
VAN ALLES WAT; MUSEUM HEERENVEEN (26/02/2023)
FHM’s
A-viertjes is een rubriek op de Thuispagina van Frans
Mensonides, die Henk als middle
name heeft
en dus FHM als initialen.
FHM’s verschijnt altijd op zondag, maar niet
op elke
zondag.
Ook in deze aflevering weer beelden, net als in de vorige.
Maar de openbaar-vervoer-reisverslagen die de hoofdmoot vormen van mijn Thuispagina,
zitten er zo langzamerhand ook weer aan te komen. Goed nieuws voor de fans van
OV-verhalen, die vermoedelijk talrijker zijn dan die van beeldenverhalen.
Ik besteedde in deze rubriek al eens eerder aandacht aan de
tentoonstelling Beelden in Leiden, BIL. Die wordt elke zomer gehouden in de
openlucht op de Hooglandse Kerkgracht, in een uithoek van het centrum – als dat
geen contradictie is. Tot mijn schrik zie ik dat dat eerdere stuk al 11 zomers
geleden geschreven is; ja, ja, ja; de tijd vliegt...
Van de week liep ik daar zo maar wat te wandelen. Ik was helemaal
niet uit op kunstgenot, maar om mijn conditie op te vijzelen na een operatie
met een lange herstelperiode. En ik zag opeens een heel erg fleurige tentoonstelling.
Die past ook wel bij het thema van 2023, de Speeltuin. Kunstenaars, waar ter
wereld ook, doen niets anders dan de wereld spelenderwijs te ontdekken en weer
te geven, met kinderlijke onbevangenheid. Daar passen geen chagrijnige kleuren
bij, vind ik.
Daarom waag ik er na 11 jaar toch weer eens een FHM’etje aan.
Ook hier ga ik mijn traditionele tentoonstellings-top-6 samenstellen. Nu staan er
op de Hooglandse Kerkgracht ook exact 6 kunstwerken, dus die kwalificeren zich
allemaal automatisch voor de top-6; dat maakt het selectieproces wel eenvoudig.
Ik behandel ze niet in volgorde van mijn voorkeur, maar van
zuid - waar ooit de Leidse wezen woonden die alle branden in de stad blusten -
naar noord. Daar heb ik om de hoek, in een bouwval, ooit tijdens een wankele
tussenfase in mijn leven met mensen van beiderlei kunne zwaar zitten bomen over
maatschappelijke ontwikkelingen, onder meer over de man-vrouwverhoudingen. Maar
dat heb ik in 2012 allemaal al verteld.
*1* Bas Oussoren, The Spectacle
Dank zij Oussoren heeft Leiden deze zomer met Culemborg en Bergen op Zoom
gemeen dat het een stadspoort bezit die midden in de stad staat. Hij valt uit
de toon bij de middeleeuwse architectuur in deze buurt, die je door de poort
heen daardoor juist des te beter opvalt.
*2* Nazif Lopulissa, Meeting you for the first time
Lopulissa is gefascineerd door speeltuinen, en dan vooral door de tegenstelling
tussen het speelse uiterlijk van de speeltoestellen en de strakke ontwerpregels
waarmee zulke kinderspeelplaatsen zijn aangelegd. In Meeting you for the first
time verzamelde hij een veelheid aan voorwerpen die hem doen herinneren aan
zijn jeugd en zijn voorouders. Het werk is geïnspireerd op het vluchtkoffertje
dat altijd klaarstond bij zijn Molukse opa en oma.
*3* Susanne Khalil Yusef, Gezichtsvinding
Susanne Khalil Yusef schiep een beeld van Handala, een stripfiguur die in
Palestijnse bezette gebieden uitgroeide tot een nationaal symbool. Het kind,
dat eeuwig op de vlucht is, wordt altijd weergegeven op de rug. Maar een beeld,
daar kun je omheen lopen, en zo kreeg Handala hier toch nog een gezicht.
*4* Eugenie Boon, Bot’i piskadó riba laman ganchu (A
fisher’s boat over the ocean)
Tijdens een regenperiode op Curaçao maakten Boon en haar buurkinderen bootjes van
opgedroogde kokosvruchten om te laten varen op het wegstromende regenwater. Dit
kleurige, golvende kunstwerk beeldt het speelse speeltuinthema perfect uit.
Ik schreef hierboven dat ik de beeldhouwwerken niet wilden
rangschikken naar voorkeur. Maar dit beeld, of liever: deze installatie, krijgt
mijn stem voor de publieksprijs. Daarvoor had ik, geloof ik, ter plaatse een
QR-code moeten scannen. Dus ik keer er nog een keer voor terug naar de Hooglandse
Kerkgracht.
Naar begraafplaats Rhijnhof wil ik ook nog, als ik weer mag fietsen van de dokter. Ook op Rhijnhof staan enkele beelden die tot de collectie van BIL behoren.
*5* Stijn ter Braak, De voordeur van de conciërge
Ter Braak vervaardigde dit kunstwerk van gevonden materialen. Ik was er aanvankelijk
helemaal niet enthousiast over, maar dat kwam doordat ik eerst de achterzijde
in mijn gezichtsveld kreeg. Die deed me te veel denken aan de grauwe beelden
uit de magere jaren van BIL. Maar de deur van de conciërge die de voorzijde
vormt, harmonieert perfect bij de deuren op de gracht. Dat korte, kromme, gedempte
grachtje kreeg dit jaar nou net precies de beelden die erbij passen.
Maar waarom nou juist de deur van een conciërge? Het is
vandaag te tropisch om me daarover het hoofd te willen breken.
*6* Vera Gulikers, The Guards (Making is Breaking)
Dit beeld is een verbeelding van de gewoonte onder een bepaald slag Engelse
mannen om een vrouw of meisje een ‘dog’ te noemen. Daarmee geven ze aan dat ze
een vrouw lelijk, gewoontjes en onaantrekkelijk vinden. En honds,
klaarblijkelijk. Gulikers beschouwt ‘hond’ daarom maar als geuzennaam, en
beeldde zichzelf 2 keer af als zo’n blaffend zoogdier.
Dat altijd zo vervelende gedoe tussen de geslachten doet me
nu toch weer denken aan die praatgroep op 3 stappen om de hoek, al zou ik het
daar niet meer over hebben. Voor mij is er met dit beeld op deze plaats een
cirkel rond.
Alles is hier vanmiddag toch al in perfecte harmonie: de beelden,
het decor van de gracht, de zomerzon, de herinneringen uit een lang vervlogen
levensfase. En dat terwijl ik er alleen maar liep om aan mijn conditie te
werken. Ik had net zo goed een andere gracht, straat of steeg in kunnen slaan
dan de Hooglandse Kerkgracht. Dit was: vinden, zonder dat ik iets gezocht had.
Een aardige opsteker in een nogal chagrijnige periode. En
ook nog thuisgekomen met een onderwerp voor een FHM´etje. Dat hiermee voltooid
is. Maar niet voordat ik gemeld heb dat Beelden in Leiden nog tot/met zondag 6
augustus 2023 te zien is op de Hooglandse Kerkgracht.
FHM
25 juni 2023
Er geweest: maandag 19 juni 2023
