Boertjes van Buut’n; boerentypetjes

Zedeprinten Startpagina <<< Een boer (inleiding) <<< Een boer (vertaling) <<<

Constantijn Huygens was niet de eerste die zijn publiek vermaakt heeft met een komische boer. Hij was zeker niet de laatste, ook. De boer is door de eeuwen heen een dankbaar typetje gebleven. Hedendaagse cabaretiers, zangers en televisiekomieken schilderen hem graag af als een boerenslimme halve gare, met doorgaans een paar heel nare karaktertrekjes. Een kleine selectie uit een halve eeuw boerenamusement.

 

‘Zo, en nou is’t klaar!’; De boeren van Koefnoen

Vader, moeder, dochter en twee niet al te snuggere zoons. Een boerengezin dat is blijven steken in de jaren 50. Vader is een zurige, gevoelloze huistiran die alles wat de perken ook maar enigszins te buiten gaat, afkapt met zijn dooddoener: ‘Zo, en nou is’t klaar!’ In het herfstseizoen van 2005 nam de AVRO-typetjesfabriek Koefnoen ons elke week mee naar het platteland. En daar gebeuren ongehoorde, afschuwelijke dingen.

Dochterlief is tegen haar zin ‘genomen’ door ‘onze Tubbing’ en is nu zwanger. In de volgende aflevering wordt Tubbing gevonden op de dijk – aan stukken gesneden. Vader lijkt daar meer van te weten, maar duidelijk wordt het allemaal niet. Van de plattelandsidylle blijft in deze serie niet erg veel overeind, zo veel is wèl duidelijk.

Officiële website Koefnoen

Koefnoen (TV op je PC. Dé portal voor (web)TV).

Koefnoen, de eerste drie seizoenen. 2006. Spoof, Human Factor Television Productions en Avro. (DVD-box).


‘Tied veur un pafke’; De boerderie van Spaan en Vermeegen

Meer dan 12.000 Google-hits levert ‘De Boerderie’ op; feestzalen, café’s, bridgeverenigingen, pensions en zelfs boerderijen dragen die naam. Henk Spaan en Harry Vermeegen hebben school gemaakt met hun gelijknamige serie sketches. De boerderie draaide slechts twee seizoenen (1987-1989) in het komisch-satirische TV-programma Verona, maar de naam heeft zich toch genesteld in het nationale bewustzijn.

De boerderie speelt op een boerderij. De boeren op De Boerderie kunnen het hoofd niet boven water houden en zijn op zoek naar nieuwe inkomsten. In de eerste serie wordt de boerderij omgetoverd tot bedevaartsoord, in de tweede tot seksclub.

In De boerderie spreken de boeren een ondefinieerbaar, niet-bestaand dialect, met uitdrukkingen als: ‘Tied veur un pafke’ (tijd voor een sigaretje) en ‘Sloan, poa!’(slaan, pa - als er een corrigerende tik uitgedeeld moet worden). En voor het eten altijd ‘prevel’n’ (bidden), natuurlijk.

Koud hè, site over de programma’s van Spaan en Vermeegen.

Tekst van het lied Tied veur een pafke


‘Als pastoor dit wist, dan kom ik in de hel’; Guus

Een dankbaar thema: een boer komt voor het eerst van zijn leven in de grote stad en valt voor de stadse verleidingen. Al zijn spaarduitjes, opgepot in een schoenendoos, jaagt hij erdoorheen in een bordeel.

Alexander Curly (Harm Breemer) voerde in oktober 1975 de Nederlandse hitlijsten aan met Guus. Ook het dialect van deze boer uit Zuid-Holland was zeer curieus. Naast onvervalst Rotterdams hoor je ook een zweem van Fries, Drents, Gronings, Achterhoeks misschien en nog zo het een en ander. Een universele Nederlandse boer, die Guus!

Geluidsfragment Guus

De tekst (Leo's Lyrics Database).


‘There’s no business like boer’n-business’; Paul van Vliet

Er zit niet veel toekomst meer in het boerenbedrijf. Daarom verhuurt een commerciële boer zijn boerderij aan stadsbewoners die wel eens kennis willen maken met het primitieve leven op het platteland. De argeloze gasten worden grotelijks belazerd: de eieren die zij rapen, komen uit de supermarkt, de mestlucht komt uit een spuitbus en de groente in de moestuin is van plastic.

Cabaretier Paul van Vliet speelde dit geslepen boerentypetje in zijn onemanshow Noord-West (1971-1973).

De tekst van deze sketch (Lirama).

De sketch is te beluisteren op de LP: Paul van Vliet, Noord West (1973).


‘Gait-Jan Kruutmoes zegt: Goeienaovond’; Mik

Cabaretier, presentator en quizmaster Cees Schilperoort was de onbetwiste ster in De boertjes van buut’n. De KRO-show was in de jaren 50 en 60 te horen op de radio en verscheen vanaf 1966 ook op TV, later onder de titel Mik.

Gait-Jan Kruutmoes liet zich assisteren door zijn eega Drika (Annie Palmen) en Boer Voorthuuz’n (Ab Hofstee). Eens per maand verzorgden zij oubollig amusement in een boerendecor. Ze vermaakten het voornamelijk bejaarde en fanatiek meedeinende publiek met korte sketches en boerenliedjes, gebracht met verve en met Veluws accent.

Zo, en nou is’t klaar! Terug naar De boer van Constantijn Huygens


© Frans Mensonides, Leiden, 2007.