LAATSTE
ZES AFLEVERINGEN
142. RAVOTTEN
IN AUSTERLITZ; HERINNERINGEN AAN EEN SCHOOLKAMP (26/05/2013)
141. DOUZE
POINTS; SONGFESTIVAL
MEEGETIKT (19/05/2013)
140. SCHOKKEND:
DERRICK WAS FOUT (12/05/2013)
139. STILSTAAN
BIJ EEN GEMAAL: DE
CRUQUIUS (05/05/2013)
138. ORANJE
BOVEN? LEVE DE
REPUBLIEK? (28/04/2013)
137. DRIE
HOERA'TJES VOOR HET
BLAUWE BEEST: THATCHER (21/04/2013)
It’s good
news week
Someone’s dropped a bomb somewhere
Contaminating atmosphere
And blackening the sky
It’s good
news week
Someone’s found a way to give
The rotting dead a will to live
Go on and never die.
Vrolijk hitje van Hedgehoppers Anonymus
uit 1965
Wat nou, einde van het verschijnsel: krant? Sinds ik op twitteren
zit, vlooi ik de kranten – vooral de digitale versies daarvan –
intensiever uit
dan ooit tevoren, op zoek naar onderwerpen om over te twitteren. Waar
je vroeger
als ON (Onbekende Nederlander) een ingezonden stuk in de papieren krant
moest
schrijven om je mening aan de grote klok te hangen, kun je dat nu in
140
lettertekens binnen enkele seconden doen via de site met het vogeltje.
Of
iemand het wil retweeten of zelfs maar lezen, dat is een tweede. Maar
die
garantie had je bij ingezonden brieven ook niet.
De oogst van een week aan
nieuwsberichten die mij tot
twitteren aanzetten.
Ik koester ik al een jaar of 20, terecht of niet, de
theorie dat de vermeende
klimaatsverandering-door-toedoen-van-de-mens een complot is van
meteorologen
die zichzelf interessant en belangrijk willen maken. Zo’n
complottheorie wordt
natuurlijk gevoed door de Belgische weerkundige die in de
huidige koude lente
een bewijs ziet voor de opwarming der aarde. Terwijl hij vorig jaar
tijdens die
warme lente ongetwijfeld hetzelfde beweerd heeft. Dan breekt je toch de
klomp;
dat is toch wetenschap van niveau-Diederik-Stapel.
Nog meer baanbrekende wetenschap.
Jonge Deense onderzoekers
hebben ontdekt dat WiFi-straling heus wel schadelijk is.
Een tuinkers in een
kamer vol WiFi-routers verflenste binnen enkele dagen. Dan zal WiFi
voor mij,
als mens, dus ook wel slecht zijn, want een mens is ook een soort
tuinkers,
uiteraard.
Het experiment is lekker simpel, maar
voldoet daardoor wel
aan de wetenschappelijke eis van herhaalbaarheid. Ik ga het ook eens
doen, met
twee tuinkersen of andere kwetsbare gewassen. De ene zet ik lekker in
het
zonnetje op de vensterbank, de andere plaats ik op de grond, waar naast
de
modem ook de tv de hele dag kwalijke lauwe dampen staat uit te wasemen.
Kijken
hoe zo’n teder plantje het daar doet…
Meer nieuws. Twee pedagogen lijken iets te
hebben tegen
briljante studenten, die tekort zouden schieten in hun sociale
functioneren. Wat
een cliché! Zij breken dus indirect een lans voor de zesjescultuur. En
promoten
meteen hun boek Opvoeden tot geluk;
hoe pretentieus alleen een boektitel al kan zijn… Opvoeden tot net zo’n
zesje
als je zelf bent; bah!
Blij, dat ik niet in Zweden woon! In
Zweden is fotograferen van
mensen in het openbaar niet meer toegestaan, las ik ergens. Dan kon ik mijn
OV-reisrubriek ‘De digitale reiziger’ wel opdoeken. Ik probeer al zo
weinig
mogelijk mensen op mijn foto’s te krijgen. Maar als je aan iedereen die
toch
uit vrije wil je beeldvlak binnenloopt, ook nog toestemming moet vragen
voor
publicatie, waar blijf je dan?
De maatregel is genomen tot
(over)bescherming van de privacy
van burgers– en tegelijkertijd om de pers te breidelen. Zweden komt bij
me over
als het allerlaatste bolwerk van het Stalinisme in Europa. Maar hou me
ten
goede; ik kan er niet over oordelen, want ik ben er nooit geweest – en
wil er
ook absoluut niet heen.
Ten slotte die afgrijselijke moorden
die de pennen en
gemoederen de afgelopen weken danig in beweging hielden. Die twee
broertjes uit
Zeist, omgekomen als slachtoffers van een vechtscheiding, en dat
volleyballerspaar, gesneuveld na een uit de hand gelopen zakelijk
onderhoud. De
meest gruwelijke details verschenen in de kranten.
Duizenden (sensatie)zoekers kamden
duizenden hectaren bos
uit, in de hoop dat zíj die broertjes zouden vinden (dood, naar te
vrezen viel)
en een held zouden worden in alle media. Voor de nobele motieven van
zulke
zoekers geef ik geen dubbeltje.
Natuurlijk gebeurde het onverwachte
dat te verwachten viel: de
broers werden uiteindelijk dood aangetroffen bij een kanaal, waar nooit
iemand
gezocht had, door een wandelaar die beslist die morgen niet op pad was
gegaan met
het doel, twee lijken te vinden. Dat gebeurde op eerste pinksterdag,
waarmee
die wandelaar honderden zoekers hun uitje voor tweede pinksterdag
ontstal.
Ook de volleyballers werden gevonden;
dood en verminkt. Nou
verschijnen er bij zulke gruweldaden altijd stukken in de krant van
lieden die
de gedetailleerde berichtgeving erover hekelen. Die mensen beginnen dan
steevast
juist met een opsomming in extenso van de gruwelijke details waarvan ze
zo walgen,
en die daarmee opnieuw in de krant komen. Ik vraag me dan altijd af,
waarom ze
zo’n stukje dan toch uitgelezen hebben, en niet na het tweede of derde
gruwelijke
detail afgehaakt zijn.
Want dat is het ontegenzeggelijke
voordeel van een krant: je
kunt hem ook dichtslaan.
FHM
2 juni 2013
Ja, en toen publiceerde ik dit stukje, en las ik een uur
later dit bizarre bericht over een moordaanslag met een auto op een
pinnende man. En laat dat nou net bij mijn eigen pinautomaat zijn, op nog geen 10
minuten lopen van mijn huis! Daar heb ik ook maar even over getwitterd. Gelukkig
heb ik zelf nooit problemen in de relationele sfeer, want dan krijg je dat
soort dingen.
© Frans Mensonides, Leiden, 2013
