<< naar thuispagina Frans Mensonides
Afgelopen monumentenweekend, 13 en 14 september 2008, deed ik monumenten in Den Haag, Voorburg, Leiden en Schiedam. Daarbij fotografeerde ik ze natuurlijk van binnen en van buiten. Deze herfst een klein reeksje over monumenten: een praatje en een paar plaatjes, als een verlengstuk van de vaste rubriek ‘Foto van de week – overig’.
Over Voorburg schrijf ik niets, omdat ik dan toch maar weer begin over het feit dat ik daar mijn levensochtend heb doorgebracht. Wel twee monumenten uit Den Haag, twee uit Leiden en één uit Schiedam.
We beginnen in de Duitse Evangelische Kerk aan het Haagse Bleijenburg, die wat moeilijk fotografeerbaar is in die smalle straat. Ik liep er zo maar binnen, omdat de monumentenvlag uithing.
In deze Lutherse kerk wordt nog steeds gepreekt in het Duits. De gemeente bestaat vooral uit Duitse expats, waaronder opvallend veel medewerkers van de Europese Octrooiraad in Rijswijk. Maar ook werknemers van het ruimtevaartcentrum ESTEC en diplomaten bezoeken de diensten. Dit werd me (gelukkig in het Nederlands) verteld door een vriendelijke heer die er zelf al zestig jaar komt.
De Duitse Evangelische Kerk wordt door kerkkenners gezien als een gaaf voorbeeld van neogothiek, een in de 19e eeuw populaire stroming die de laatmiddeleeuwse gotiek zocht te imiteren. De kerk werd ontworpen door de Berlijnse architect H. Wentzel en opende zijn poorten in 1861.
Mijn rondleider wijst me op het fraaie gestukadoorde plafond. Je let meestal niet op een plafond, maar het plafond van deze kerk is inderdaad een foto waard. Jammer genoeg bleek ondergetekende er bij nadere beschouwing zelf ook op te staan, zoals Alfred Hitchcock altijd zelf in zijn rolprenten opdook.
Koningin Emma (1858-1934) woonde in deze kerk vaak diensten bij; ze woonde vlak om de hoek, in wat nu het museum ‘Escher in het paleis’ is. En daar er ook in een kerk een beetje standsverschil moet zijn, en een koningin ook voor God een koningin blijft, zat zij in de speciale Emma-bank.
Een monumentendag kent altijd een uitgebreide muzikale omlijsting. Veel bezoekers komen, net als de man in die onsterfelijke gospel-smartlap Mijn gebed van D.C. Lewis, ‘alleen maar voor de muziek’. Deze kerk pakt uit met piano- en orgelrecitals, verzorgd door één en dezelfde toetsenist. Die heeft vandaag zijn elektrische keyboard meegenomen, uit vrees dat de piano ontstemd was. Maar dat was niet het geval. ‘Gelukkig maar, want zo’n elektronisch ding is toch niet je ware’, vindt hij. En voor deze ene keer ben ik geneigd hem gelijk te geven.
Hij zet zich aan het klavier van de piano; ik blijf even luisteren, maar pak dan snel mijn biezen voor het volgende monument, want een monumentendag is nog sneller voorbij dan andere dagen.
Frans Mensonides
19 september 2008
In deze reeks:
Duitse Evangelische Kerk - Den Haag
Huize Huguetan / Hoge Raad - Den Haag
Kamerlingh Onnes Gebouw - Leiden
Rapenburg 65 (woonhuis Aernout van Overbeke en Johannes Kneppelhout) - Leiden
Molen De Nieuwe Palmboom - Schiedam