Roland van Duin
Vrijdag 4 december 1998
Ruim op tijd staan we bij de halte van lijn 100. Lijn 100 is een nieuwe lijn van de BBA en De
Lijn die sinds 29 november rijdt tussen Bergen op Zoom en Antwerpen, een
grensoverschrijdende buslijn, dus. Er staan reeds twee passagiers gereed. Rogier maakt
gebruik van zijn Lijnkaart, die hij nog had liggen van een vorig bezoek aan België. Deze is ook
in Antwerpen te gebruiken voor de stadsdienst. Ik maak gebruik van mijn OV-jaarkaart, die
ook op het Belgische traject gewoon geldig is, net zoals op lijn 19 (Hulst - Breda via
Antwerpen). Om vijf voor half zes vertrekt de bus met vijf passagiers. Drie kwartier later staan
we op de Rooseveltplaats in Antwerpen, het busstation in het centrum.
de
Groenplaats stappen we uit. Na bestudering van de plattegrond besluiten we tram 4 te nemen. Aan het eindpunt stappen we uit. We vragen de bestuurder welke lijn we terug naar het centrum moeten nemen. "Waar moet gij heen?" "Naar de Rooseveltplaats". "Maar daar kom ik juust vandaan?!", roept de verbaasde Wattman. "Ja, maar we rijden maar wat rond, vinden we leuk", antwoordt Rogier. "Ah, juust. Dan neme gij het best lijn 1, die vertrekt hier om de hoek". We slaan het advies niet in de wind en lopen naar de halte van bus 1. Die blijkt echter net te zijn geweest en de volgende komt pas over 35 minuten. We besluiten de bus tegemoet te lopen en komen bij een vaag stationnetje. Het bestaat uit twee sporen met zijperrons, meer
niet. De verlichting brandt niet, en er zijn ook geen borden met de stationnaam en vertrektijden. Het blijkt het enkele jaren geleden gesloten station Hoboken te zijn, aan lijn 52 (Antwerpen - Puurs), zo vind ik later thuis in mijn archief. Enkele ogenblikken later komt er een bus, maar nadat we deze aangehouden hebben blijkt het niet de goede te zijn; deze gaat naar Berchem. Na nog enkele minuten arriveert de bus naar de Rooseveltplaats. De bus
is enkel gevuld met wat gabberachtige jongeren, die ongetwijfeld heftig gaan stappen in de
Antwerpse uitgaanswereld. Wij doen het wat rustiger aan en stappen op de Rooseveltplaats,
tegelijk met hen, uit.
Kwart over tien. We hebben nog een kwartier over voor de bus
naar Breda, lijn 19, vertrekt zodat we nog net een drankje bij een
hotel direct naast het busstation kunnen drinken. We stappen in de
Nederlandse bus naar Breda. "Naar Breda graag", zegt Rogier
tegen de chauffeur. Het saldo op de kaart blijkt niet genoeg te
zijn. Hoewel er nog 201 frank opstond en de rit naar Breda 184 frank kost, komt hij 167 frank
te kort. "Hoe kan dat nou? Dat is wel erg duur voor een ritje naar Breda hè?". Het blijkt dat
het Prodata-apparaat er vanuit gaat dat we met z'n tweeën op het kaartje reizen, omdat we
minder dan een uur geleden dat ook deden. Dat is echter niet de bedoeling, ik heb tenslotte
een OV-jaarkaart die geldig is op deze lijn. De chauffeur probeert van alles, maar hij kan de
fout niet herstellen. Rogier moet de 167 frank bijbetalen, hetgeen onder protest gebeurt.
Net voor half twaalf komen we aan in Breda. Het gedoe met het kaartje heeft ruim vijf minuten vertraging opgeleverd. In Breda hebben we dus de trein gemist zodat we bij Burger King
voldoende tijd hebben voor een koffie en een hamburger. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit dat we de trein gemist hebben, de bus in Tilburg gaat toch maar eens per uur. Om acht voor twaalf nemen we de sneltrein naar 's Hertogenbosch, die trouwens op alle stations stopt, en zijn om 0.08 in Tilburg. Zodoende kunnen we nog de laatste bus van lijn 45 om 0.17 richting De Blaak halen
.